Paaltjesvoetbal (tot een verstuikte enkel)

De groep had het al vaker gedaan, maar voor mij was het de eerste keer: paaltjesvoetbal. Iedereen kreeg een knots, die we in een cirkel zetten; en dan was het de bedoeling dat je met voetbal de knotsen van de andere omgooide, maar je eigen knots bewaakte.
Bij dit spel heb je de keus: ga je achter de bal aan en houd je die zo veel mogelijk in de andere hoek van de zaal, of blijf je bij je eigen knots en schop je de bal alleen af en toe hard weg? Ik ben van het laatste. En dat leverde mij geen windeieren: Ik heb twee keer de knots van Hein omver gekregen :-)
Dat het spel niet zonder risico’s is, bleek wel toen Peter zijn enkel verstuikte. Na de verzorging van de kwetsuur, legde Hein het spel stil, en zijn we gaan frisbeeën.
En na afloop hebben we weer vollybal gespeeld. Zat ik daarbij vorige week in de partij die alle spellen won, nu verloor mijn partij alles. Ach, dan weet je weer dat noch het winnen, noch het verliezen aan jou ligt.




Een foto van het volleybal van vorige week.